7 juni 2024

Portugal - mijn favoriet!

Klaar om op weg te gaan naar het land dat ik ondertussen wel in mijn hart gesloten heb! Ik rijd een paar dagen eerder weg, zodat ik op tijd in Porto ben en zodoende nog wat verplichte rust kan inbouwen. De route naar Portugal via Parijs, Bordeaux, Burgos en Valladolid kan ik al volledig dromen 😉

Sinds meer dan tien jaar heb ik onze klanten al mogen rondrijden in Portugal en ik vermoed toch wel dat het altijd een topreis was en is. Tot voor Corona was ik er alles bij elkaar meer dan een jaar en dan maak je vrienden of leer je mensen kennen. Daarom zeg ik altijd dat de Portugezen de Belgen van het zuiden zijn! Ze zijn rustig, geen ruziemakers, en vooral, ze spreken ook Engels, Frans of Spaans, dus als Belg kan je er goed uit de voeten!

De azulejos van Estacão de São Bento

Ondertussen zijn we al een paar dagen met de nieuwe groep op weg. Porto, Braga en Coimbra liggen achter ons! We verblijven nu twee nachten in Fatima. Van slapen op de eerste avond komt echter niet veel, want na het eten gaan we met de geïnteresseerden nog naar de kaarsenprocessie om 21.30 uur, Belgische tijd half elf 🙈🙈.

De volgende dag 

Vanuit Fatima naar Batalha voor bezoek aan het groot klooster, kerk en  onvoltooide kerk ! Echt de moeite met de aflossing van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat!!
Nadien verder naar nazare, even stoppen boven op sitio voor het mooie uitzicht op  Nazare !
Obidos staat bij elke toerist op het lijstje, dus daar trotseren we ook nog even de drukte om een Ginja te proeven in een chocolade kopje! 😉

Op zondag richting Lissabon is voor het verkeer er naartoe een aanrader. Komende vanuit Fatima maken we eerst een stop bij het expoterrein, en daarna een toiletstop in de buurt van het aquarium. Maar op zondag zijn er ook de wekelijkse activiteiten van sport, spel en de nodige processies die op de hoofdwegen passeren, dus vrij rijden is er niet bij op zondag.
We arriveren in Alfama, waar de groep begint aan de wandeling door de stad. Ik rij met de autocar een hele omweg om ter hoogte van het park Marquis Pombal te geraken, waar de parking voor de autocars zou moeten zijn. Helaas, Sporting Lissabon zou vandaag kampioen kunnen spelen en daarom is alles afgesloten om 's avonds het feest door te laten gaan. En ja, ze werden 's avonds inderdaad kampioen!
Dus na wat rondrijden, vinden we uiteindelijk een mooie plaats voor de autocar. De klanten kunnen al wandelend door het centrum van Lissabon genieten, met voldoende tijd om te lunchen.

In de namiddag hebben we toch nog Belem bezocht, met zijn monumenten die zeker niet te vergeten zijn. We begonnen bij de Toren van Belem voor een fotostop en een paar honderd meter verder bij het Monument van de Ontdekkingsreiziger. Het is zeker de moeite waard om alle beelden op het monument goed te bekijken en op te merken dat er één vrouwelijk beeld tussen staat. Als laatste reden we nog naar de kerk van Jeronimos, eigenlijk maar 500 meter van elkaar verwijderd. Om elkaar niet te verliezen tussen de massa en ook een beetje uit veiligheid voor de zakkenrollers, vermijden we de trappen onder de weg door waar je snel slachtoffer kunt worden. In plaats daarvan rijden we met de autocar een paar kilometer, maar wel veilig in onze 'bubbel'! Het was zondag en in Belem is er dan vooral één plaats die het drukste van allemaal is en waar iedereen eigenlijk ook binnen wil komen, maar in groep lukt dat niet of het kost te veel tijd vanwege de lange rijen buiten bij de "pasteis de Belem". Onze gids regelt het bezoek aan de kerk en geeft de mensen daarna vrije tijd voor foto's en dergelijke. Dan lukt het haar om de rij over te slaan en bij een bevriende ober snel de nodige pasteis te halen en in de autocar te serveren, nog lekker warm!

De lekkerste gebakjes van heel Portugal!

Maandagochtend zijn we om negen uur vertrokken vanuit Lissabon naar Sintra voor een bezoek aan het paleis in het dorp. Het pendelverkeer dat 's ochtends Lissabon binnenrijdt tegemoet. Wat een drukte aan de andere kant!
Sintra binnenrijden via de juiste route is een leuke weg. Op de afzetplaats was het nog rustig, maar het is afzetten en wegwezen, anders staat de politie zo bij je! Maar na al die jaren ken ik dat daar ondertussen 😉
Na het bezoek zijn we via de kleine smalle wegen nog naar "Cabo da Roca" gereden, het meest westelijke punt op het Europese vasteland. Daar hebben we een fotostop gemaakt op 140 meter boven de zeespiegel!

De lunch deden we in Cascais, waar genoeg restaurantjes en pasteleria's te vinden zijn om zowel grote als kleine honger te stillen. We reden erheen via de prachtige kustweg.
Na de lunch en de nodige vrije tijd vervolgden we onze weg vanuit Cascais via de kustweg op een rustig tempo, zodat iedereen kon genieten van de mooie uitzichten. We mochten nog één monument niet vergeten, namelijk Cristo Rei aan de andere kant van "brug 25 april", het grote Christusbeeld dat een kopie is van het Braziliaanse beeld!
Vanaf daar kan je de mooiste foto's maken van Lissabon en de brug die er vlak naast ligt. Ik kan daar makkelijk een tijdje genieten van het prachtige uitzicht over de streek en het water van de Taag!

Op de laatste dag van onze bezoeken reden we via Evora naar Albufeira. Onderweg maakten we nog een stop bij een kurkeik, met de nodige uitleg erbij begrijp je ook beter hoe dat geoogst en verwerkt wordt tot al die mooie voorwerpen die er ondertussen van kurk worden gemaakt!
Tegen elf uur arriveerden we in het door UNESCO erkende stadje Evora, waar men geen spade in de grond mag steken of men stuit op nieuwe voorwerpen en opgravingen uit de oudheid! We maakten een wandeling door de stad langs de Romeinse tempel, de kathedraal en het knekelhuisje, die eindigde op het plein midden in het centrum waar de nodige horeca iedereen weer op zijn wensen kon bedienen!

Van Evora tot Albufeira is het nog dik 200 km, maar iedereen in de autocar berust en rust in gedachten naar de vele monumenten die men de afgelopen week heeft bezocht, het lekkere eten (goedkoop) dat men verorberd heeft, en de liefde voor het prachtige land. Misschien begrijpt men dan dat ik beweer dat de Portugezen "DE BELGEN VAN HET ZUIDEN ZIJN". Ze kunnen net zo rustig zijn als wij, spreken verschillende talen en zijn toch wel een beetje Bourgondiërs, net zoals wij 🥰

Dus de volgende 36 uur vrije tijd in Albufeira voordat ze naar huis vertrekken zijn meer dan welkom om alles in ons hoofd de juiste plaats te geven!!!!

Tot Ziens, Portugal!

Dank u wel aan iedereen! De groep was weer fantastisch en met onze gids Daphne, die recht uit haar Portugees hart spreekt en niet alleen over de geschiedenis maar ook over het dagelijks leven spreekt hier en nu, krijgen we meer en meer respect voor het land PORTUGAL

Groeten en hopelijk tot ziens in onze autocar hier in 🇵🇹 Adeus

Eric Aerts